UWAGA!
Miód spadziowy, w odróżnieniu od innych miodów tzw. nektarowych, nie powstaje z nektaru kwiatów. Jest to zebrana przez pszczoły wydzielina mszyc i czerwców żerujących na liściach drzew. Jest ona lepka i słodka, a występuje głównie latem w postaci kropelek na drzewach. Ta słodka substancja zwabia pszczoły, które dodatkowo ją zagęszczają i składają w komórkach jako miód spadziowy. Miód ten powstaje z drzew znajdujących się w najczystszych lasach przez co można wyczuć w nim zapach żywicy i igliwia. Miód spadziowy możemy podzielić na dwa gatunki – tzw. spadź liściasta ( pochodzi najczęściej z drzew lipy) oraz spać iglasta (zazwyczaj świerkowa i jodłowa), która jest jednym z najdroższych miodów, gdyż spadź, z której powstaje, występuje w niektórych regionach nawet co kilka lat.
81,30 zł
Miód spadziowy iglasty, jest często nazywany miodem „królewskim“ ze względu na dużą zawartość składników odżywczych i zdrowotnych. Zawiera 9 razy więcej biopierwiastków (potas, wapń, sód, fosfor, magnez i mangan) niż miody nektarowe, które występują w łatwo przyswajalnej postaci. Jako jedyny zawiera w sobie srebro, cynę, molibden i Wanat. Bogaty jest też w żelazo oraz posiada najwięcej naturalnych antybiotyków. Może posiadać dwukrotnie więcej glukozy niż fruktozy, a w porównaniu z miodami nektarowymi ma dwukrotnie więcej białek, aminokwasów i enzymów. Obecne są w nim też niewielkie ilości witaminy A, B2, B6, C, PP i K. Gwajakol pochodzący ze spadzi jodłowej nadaje mu właściwości przeciwbakteryjne i wykrztuśne.
Ze względu na pochodzenie wyróżniamy miód spadziowy iglasty, który ma łagodniejszy smak oraz miód spadziowy z drzew liściastych, z lekkim posmakiem żywicznym. Ma charakterystyczny kolor – ciemny z zielonkawym lub szarym odcieniem. Najczęściej uzyskuje się go z jodły, świerków, sosny lub modrzewia. Charakteryzuje się dużą lepkością i gęstością, w związku z czym jest cięższy od miodów nektarowych. Jest doskonały w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, w chorobach serca i naczyń, a nawet nerwicy. Zalecany jest jako odżywka w okresie rekonwalescencji oraz w przypadku anemii i pracy w szkodliwych dla zdrowia warunkach. Natomiast miód pozyskiwany z drzew liściastych oraz owocowych ma barwę złocistożółtą. Barwa ta ciemnieje pod wpływem światła i tlenu. Charakteryzuje się kwiatowym zapachem, jednak niezbyt przyjemnym smakiem. Najczęściej pochodzi z drzew lipy, klony, buku, wierzby, brzozy i głogu. Poleca się go w przypadku chorób nerek i dróg moczowych, na wątrobę i drogi żółciowe oraz stawy.
ZAPISZ SIĘ DO NASZGO NEWSLETTERA
@ 2020 Miody Bieszczadzkie Wszelkie prawa zastrzeżone. Website designed by Lizardo Agency